احمد بن على بن على بن ابیطالب طبرسى در کتاب «احتجاج» مى‏نویسد: مکتوبى در اواخر ماه صفر سال 410 (هجرى) از ناحیه مقدسه امام زمان (ع) به شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان - قدس اللّه روحه - رسید. رساننده آن مکتوب گفته است که آنرا از ناحیه‏اى متصل بحجاز آورده است . آن توقیع این است :

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر تو اى دوست مخلص در دین که در اعتقاد به ما با علم و یقین امتیاز دارى. ما شکر وجود تو را به پیشگاه خداوندى که جز او خدائى نیست برده و ازذات بى زوالش مسئلت مى‏نمائیم که رحمت پیاپى خود را بر آقا و مولى و پیغمبر ما محمد و اولاد طاهرین او فرو فرستد و بتو که پروردگار توفیقاتت را براى یارى حق مستدام بدارد و پاداش تو را با سخنانى که از جانب ما مى‏گوئى با صداقت افزون گرداند. اعلام مى‏داریم که بما اجازه داده شده که تو را بشرافت مکاتبه مفتخر سازیم و موظف بداریم که آنچه به تو مى‏نویسیم بدوستان ما که نزد تو مى‏باشند برسانى. خداوند آنها را بطاعت خود عزیز بدارد و با حفظ و عنایات خود مشکلات آنها را بر طرف سازد.

خداوند تو را با امداد خود بردشمنانش که از دینش بیرون رفته‏اند پیروز گرداند و در رسانیدن به کسانى‏که اطمینان به آنها دارى بطرزى که انشاء الله مى‏نویسیم عمل کن:

هر چند ما در جائى منزل کرده‏ایم ، که از محل سکونت ستمگران دور است و این هم بعلتى است که خداوند صلاح ما و شیعیان با ایمان ما را تا زمانى که دولت دنیا از آن فاسقان مى‏باشد در این دیده است . ولى در عین حال ازاخبار و اوضاع شما کاملاً آگاهیم و چیزى از آن بر ما پوشیده نمى‏ماند.

ما از لغزشهائى که از شما (شعیان ) سر مى‏زند از وقتیکه بسیارى از شما میل به بعضى از کارهاى ناشایسته‏اى نموده‏اند که نیکان گذشته از آنها احتراز مى‏نمودند و پیمانى که از آنها براى توجه بخداوند و دورى از زشتى‏ها گرفته شده و آنها آنرا پشت سر انداخته‏اند اطلاع داریم . گویا آنها نمى‏دانند که ما در رعایت حال شما کوتاهى نمى‏کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده‏ایم و اگر جز این بود از هر سو گرفتارى به شما رو مى آورد و دشمنان شما، شما را از میان مى‏بردند.

پس تقوى پیشه سازید و به ما اعتماد کنید و چاره این فتنه و امتحان را که به شما رو آورده از ما بخواهید . امتحانى که هر کس مرگش رسیده باشد، در آن نابود مى‏گردد و آنکس که به آرزوى خود رسیده باشد از ورطه آن بسلامت مى رود، آن فتنه و امتحان علامت حرکت ما و امتیاز شما در برابر اطاعت و نافرمانى ماست. خداوند هم نور خود را کامل مى‏گرداند هر چند مشرکان نخواهند.

خود را از دشمنان نگاهدارید و از افروختن آتش جاهلیت بپرهیزید. کسانى که در این فتنه بجاهاى پنهان، پناه نبرده و در سرزنش آن راه پسندیده گرفته‏اند، چون ماه جمادى الاولى سال‏جارى فرا رسید، باید از آنچه در آن ماه روى مى‏دهد عبرت بگیرید و از آنچه بعد از آن واقع مى‏شود . از خواب غفلت بیدار شوید: به زودى علامت آشکارى از آسمان براى شما پدید مى‏آید و نظیر آن در زمین نیز ظاهر مى‏شود که مردم را اندوهگین مى‏کند و به وحشت مى‏اندازد.

آنگاه مردمى که ازاسلام خارج شده‏اند بر عراق مسلط مى‏گردند و بواسطه سوء اعمال آنها اهل عراق دچار ضیق معیشت مى‏شوند سپس ابن محنت با مرک یکى از اشرار از میان مى‏رود و از مردن او پرهیز کاران خیر اندیش خشنود مى‏گردند و مردمى که از اطراف عالم آرزوى حج بیت الله دارند، با آرزوى خود مى‏رسند و بحج مى‏روند.

سپس هر مردى از شما عمل مى‏کند به آنچه که بوسیله بدوستى ما تقرب میجست و از آنچه مقام او را پست مى‏گرداند و خوش آیند ما نیست اجتناب کند. چه که خداوند بطور ناگهانى انسان را برانگیخته مى‏کند آن هم در وقتیکه توبه سودى بحال او ندارد و پشیمانى او را از کیفر ما نجات نمى‏دهد . خداوند تو را بر رشد و کمال الهام بخشد و بالطف خود ، شما را برحمت واسعه خود توفیق دهد . 5

________________________________________

پى نوشتها:

1- مؤلف دو توقیع دیگر یکى مختصر و دیگرى مفصل هم که از ناحیه مقدسه بشیخ مفید رسیده است نقل مى کند و مى گوید: عبارات آن ریختگى دارد و مرتب نیست مضامین این توقیعات براى ما چندان مفهوم نیست؛ مفاد آنها دستور به شیعیان آن عصر و تقویت ایمان آنها و تجلیل از شیخ مفید (ره) و مطالب سربسته‏اى است که بر ما پوشیده است .